SZTUKA MIAN XIANG

Mian Xiang to orientalna sztuka analizy życia człowieka na podstawie jego wyglądu. Stanowi zbiór technik badających szczegóły fizjonomii. Chińczycy wierzą, że krańce ludzkiego ciała odzwierciedlają bardzo wiele – kondycję fizyczną, cechy charakteru, stan umysłu, możliwości intelektualne i potencjał finansowy a także duchowość danej osoby. Wygląd kończyn i głowy, czyli pięciu części wyodrębnionych z całej sylwetki, może stanowić klucz do przeprowadzenia badania losu człowieka.

Chiński sposób myślenia zakłada, że subtelna Qi związana z wszelkimi siłami w człowieku nadaje formę jego ciału i w ten sposób się materializuje. Licznie notowane i weryfikowane spostrzeżenia stanowią bazę danych ujawniającą prawdę o życiu i charakterze osoby. Podobnie jak z horoskopu astrologicznego opartego na dacie urodzenia, używając Mian Xiang można odczytać główne kierunki losu a nawet znaczące wydarzenia, jakie mają miejsce w konkretnym czasie. Jest to kolejny przykład na uzupełnianie się i przenikanie wiedzy z różnych kategorii sztuk chińskich.

Szczególne miejsce w Mian Xiang zajmuje sztuka czytania z twarzy. Znamienne jest, że słowo mian może stanowić zarówno oblicze jak i psychikę ludzką. W wielu kulturach używa się wyrażenia „stracić twarz”, które oznacza, że człowiek stracił przez swoje działania poważanie u innych ludzi. Także na dalekim wschodzie funkcjonuje termin „zachować twarz” będące synonimem godnego postępowania. Chińczycy utrzymują, że oblicze zawsze mówi prawdę. Na nim zawarte są informacje obejmujące praktycznie wszystkie aspekty życia człowieka.

Współcześni badacze doszli do wniosku, że mózg jest zaprogramowany na widzenie w pierwszej kolejności twarzy, za pomocą której dochodzi do głównej komunikacji między ludźmi. To, co się na niej znajduje niesie konkretny przekaz dla innych osób. W przeszłości, myśliciele rozwijając obserwacje fizjonomii usystematyzowali spostrzeżenia tworząc sztukę Mian Xiang. Pełna ocena zawiera obraz twarzy przede wszystkim na wprost, dodatkowo z profilu i z góry. Czynnikami branymi pod uwagę są proporcje i odległości pomiędzy poszczególnymi detalami anatomicznymi, ich kształty, jędrność, wybrzuszenia, zmarszczki, blizny, pieprzyki, znamiona, przekrwienia, zabarwienia, wilgotność lub suchość oraz owłosienie. Lokalizacja diagnozowanego elementu ma związek z określonym aspektem, konkretnym tematem i czasem w życiu człowieka.

Poszczególne rejony zaznaczone na rysunku korespondują z podstawowymi fazami życia człowieka. Doświadczyć większej harmonii będzie mogła osoba, u której te trzy obszary są podobnej wielkości. Jeżeli dominuje jeden z nich na przykład broda, świadczy to o potencjale zaistnienia kluczowych często trudnych sytuacji w okresie starości. Niskie, niewielkie czoło może natomiast odzwierciedlać niedostateczną opiekę bądź niewłaściwe wsparcie ze strony rodziców w dzieciństwie.

Według chińskich badaczy poszczególne lata życia człowieka są odwzorowane na tak zwanej Mapie 100 Punktów zwanej Bai Sui Tu. Jeżeli na twarzy odnajdujemy w okolicy jednego z punktów jakiś znak szczególny, możemy spodziewać się doświadczenia w określonym czasie znaczącego wydarzenia.

W czytaniu twarzy pomagają rozmieszczone na niej rejony zwane pałacami, które reprezentują konkretne aspekty życia. Najważniejsze obszary rozlokowane są wzdłuż centralnej osi oblicza. Szczególne miejsce to Pałac Życia umiejscowiony między brwiami, gdzie skóra powinna być gładka, jasna i mocna. Wszelkie znamiona i przebarwienia w tym rejonie wskazują na poważne przeszkody, niepowodzenia oraz niewykorzystane szanse. Pokaźne, mocne czoło świadczy o inteligencji, sukcesie w życiu publicznym i silnej reputacji a mięsisty czubek nosa uważany jest za zwiastun dostatku. Im większy i bardziej okrągły, tym wróży większe szczęście do pomnażania majątku. Podobnie dolna część policzków oraz okolica brody, im jest obfitsza, tym w życiu można się spodziewać większej liczby promotorów lub podwładnych, którzy przyczynią się do sukcesów i zwiększenia naszych dochodów.

Sztuka czytania twarzy Mian Xiang łączy się ze sztuką badania przeznaczenia Ming. Chińscy nauczyciele uważają, że nasze życie zaszyfrowane w matrycach urodzeniowych Ba Zi jest uwidocznione na naszym obliczu. Posługując się jednocześnie kilkoma komplementarnymi metodami można uzyskać spektakularne dane o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości człowieka.

Przez lata wraz ze sztuką czytania twarzy rozwijano podobną metodę dotyczącą dłoni. Uważa się, że potencjał i los człowieka może być zarejestrowany również na tej części anatomicznej ciała ludzkiego. Z czasem Chińczycy opracowali zasady dotyczące interpretowania nie tylko wyglądu rąk ale także każdego pojawiającego się na nich detalu. Podobnie jak w czytaniu twarzy i innych sztukach, w analizie dłoni znaczenie ma jej powiązanie z pięcioma przemianami Wu Xing. Dla przykładu, ręka smukła z długimi palcami koresponduje z elementem drzewa natomiast dłonie pulchne z zaokrąglonymi palcami obrazują żywioł wody. Dobrze, gdy nasze ręce cechuje element dominujący w roku lub dniu naszego urodzenia.

Kształt i wielkość każdej wypukłości oraz linii ma swoje znaczenie, podobnie jak palce, na które również nakłada się siatkę Ba Gua – Ośmiu Trygramów. Kciuk powiązany jest z rodzicami, palec wskazujący z władzą, a środkowy zwany Smokiem ma być wyraźnie najdłuższy, co przynosi dużo energii i przyciąga pomyślność. Z trzech środkowych palców, serdeczny powinien być najkrótszy. Gdy jest inaczej, osobę cechuje skłonność do próżności, nawiązywania krótkotrwałych przyjaźni a małżeństwa mogą okazać się niezbyt udane. Natomiast, jak wynika z obserwacji, gdy mały palec jest prosty i długi można się spodziewać dostatniej i szczęśliwej starości.